#Olympics2024

Πρέπει να ήταν βράδυ. Και σίγουρα πρέπει να έβρεχε. Υπήρχε μεγάλη κατάνυξη μιας και είχε κάτι σημαντικό να τους μεταφέρει. Την προδοσία του. Τη σταύρωσή του, το μαρτύριό του, τον εξευτελισμό του, το φτύσιμο τον εμπαιγμό. Αλλά η αναφορά του αυτή μπορούσε να περιμένει μιας και ήθελε να μεταφέρει κάτι ακόμη σημαντικότερο πριν.

Το τραπέζι ήταν περιεκτικό όχι πλούσιο, όχι άφθονο. Είχε τα απολύτως απαραίτητα. Όχι γιατί δεν θα μπορούσε να ήταν έτσι, αλλά γιατί η εγκράτεια διώχνει την πλεονεξία. Διώχνει τα πάθη. Δώδεκα άνθρωποι που πίστευαν στην ελευθερία του πνεύματος και την απελευθέρωση της σάρκας από τον θάνατο, την ισότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων μπροστά στον Πατέρα τους και την αδελφοσύνη μεταξύ αυτών που πίστευαν στο μεγάλο θαύμα. Την Ανάσταση.

Ο Ιησούς καθόταν μεταξύ τους. Ο Δάσκαλός τους. Ήξερε πολύ καλά πως αυτό που είχε αναλάβει ήταν σχεδόν ακατόρθωτο. Να σώσει ανθρώπους βουτηγμένους στην αμαρτία. Αλλά τους αγαπούσε βαθύτατα για αυτό ακριβώς το λόγο. Γιατί τον χρειαζόταν περισσότερο από όσους πίστευαν πως είχαν σωθεί. Για όλους που στεκόταν με κομπασμό δημόσια δείχνοντας την τελειότητά τους. Προτίμησε τις πόρνες, τους ληστές και τους ρουφιάνους, τους ταλαιπωρημένους, τους κλέφτες, τους απλούς ανθρώπους.

Με τρεμάμενο χέρι πήρε το ψωμί το μοίρασε σε όλους και έχυσε λίγο κρασί στα ποτήρια τους. Όπως θα τους ανακοίνωνε σε λίγο αυτό το Δείπνο θα έπρεπε να μείνει για πάντα ζωντανό σε όσους Τον ακολουθούν. Γιατί το Σώμα του και το Αίμα του θα έμεναν για πάντα αναλλοίωτα. Κάποιος από όλους, πήρε το ψωμί μαζί με τον Δάσκαλο. Αυτός πρόδιδε σύντομα τις αξίες που πρέσβευε. Θα τον οδηγούσε στον επίγειο θάνατο. Και ήταν μαθητής του.

Το βράδυ της Παρασκευής (26-07-2024 Μ.Χ.) υπήρξε στη Γαλλία ακόμη ένα Δείπνο. Και αν νομίζετε πως ο Δάσκαλος έλλειπε ή πως είναι έτοιμος μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα να τιμωρήσει είστε γελασμένοι. Ο Δάσκαλος καθόταν σιωπηρά αγκαλιάζοντας την κάθε κατατρεγμένη ψυχή. Το κάθε παιδί που πληγώθηκε. Ο Ιησούς δεν ήταν εχθές στο δικό σου σπίτι. Ήταν εκεί που έπρεπε να είναι. Με τους ανθρώπους που τον χρειάζονται περισσότερο. ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ.

Για τους επικριτές είχε πει πολλά. Κρατάω αυτό που άκουσα από το στόμα Του σε ένα από τα Δείπνα που ήμουν καλεσμένος: Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας. Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε, και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε (ΛΚ 7:1-5). Και κάπου εκεί, ακούστηκαν τα λόγια έμπνευσης της Γαλλικής επανάστασης, που στα δικά μου αυτιά ακούγονται ίδια με τα λόγια του Ραβίνου πριν 2024 περίπου χρόνια πριν: Liberté, égalité, fraternité (Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη).

#Olympics2024 #Paris2024 #LastSuppe

r